Als 16 jarige ondernemer leerde ik al snel hoe je adviseert, mensen aanstuurt en een organisatie op de rit kreeg. Toch was ik in mijn vakgebied een onzeker mannetje. Als er via de telefoon werd gebeld wist ik vaak niet zo goed wat ik moest zeggen. Besteedde ik er vervolgens een uur bureauonderzoek aan, dan had ik een onderbouwd antwoord.
Toen ik op mijn 21ste alsnog aan mijn HBO-opleiding begon, vroegen mensen mij waarom ik dit deed. Ik had inmiddels een mooie onderneming en genoeg ervaring om bij een IT-bedrijf in dienst te gaan. Het antwoord was simpel: het diploma geeft mij levenslang de zekerheid dat ik overal aan de slag kon. Dat zijn die vier jaar wel waard, dacht ik.
En dat klopt. Het eerste schooljaar was een opfrissertje, waarin mij de basis van het programmeren werd uitgelegd, ik geïntroduceerd werd tot het fysiek instellen van servers, het optimaliseren van processtromen en het inrichten van de serviceorganisatie. In het tweede jaar werd er verdiepende lesstof aangeboden, dat, in mijn studierichting, alles vertelde over standaardisatie. En juist die stof heeft mij geholpen om tot een zekere, volwassen ondernemer uit te groeien. Want standaardisatie, elimineert maatwerk en dat geeft rust. Want als een oplossing voor klant A werkt, dan werkt dat ook voor klant B. Dit wordt ook binnen het RSS model aangeduid; meer informatie vind je hier naast.
Dit probleem wordt ook wel met het RSS (Runners, Repeaters, Strangers) model uitgelegd. Runners zijn de taken die veelvoorkomend zijn en je wilt standaardiseren of automatiseren, repeaters zijn herhalende taken waarbij je een zo goed mogelijke werkinstructie wilt maken en strangers zijn de taken die je zoveel mogelijk wilt vermijden.
In datzelfde jaar heb ik alle veelvoorkomende processen gestandaardiseerd. Hoe? Door werkmethodes op te schrijven in Evernote, (interne) videohandleidingen op te nemen en standaard SLA contracten aan te bieden. En dat allemaal voor een ZZP’er die in zijn eentje een eenmanszaak runt. Gekkenwerk zal je denken. Maar de rust die het teweegbrengt, samen met de tijdswinst die het mij heeft oplevert, zijn het allemaal waard.
Terugkomend op de vraag: had ik het hoger beroepsonderwijs nodig om tot een volwassen ondernemer uit te groeien? Daar is mijn mening over verdeeld. Had mij diezelfde literatuurlijst voorgeschreven en ik was tot hetzelfde resultaat gekomen. De vrienden die ik gemaakt heb zijn, tot nu toe, geen vrienden waar ik over veertig jaar mee op de golfbaan sta. Maar dat hoeft ook niet. Mijn eerdere opmerking dat het HBO diploma toegang geeft tot bijna alle coöperaties in Nederland, is het alleen al waard. Want bij de meeste bedrijven kom je er zonder papiertje niet, ook als ondernemer helaas.
Noëll zegt: "Ik vond het bovenal interessant om mij in dit onderwerp te verdiepen, en de bodem is nog lang niet in zicht. Wil je hierover doorpraten? Stuur dan een bericht. Dat vind ik leuk."
