Mijn ervaring met de Sony 100mm f/2.8 GM STF

Met gemengde gevoelens heb ik afgelopen maand de Sony 100mm f/2.8 GM STF aangeschaft. Gemende gevoelens, want de lens laat slechts f/5.6 toe tijdens het fotograferen door het gebruik van het STF filter. Dit filter beperkt de lens met 2 stops. Maar daar krijg je, als we Sony mogen geloven, de meest zachte en vloeiende bokeh voor terug.

En dat is niet zomaar bokeh. In de foto’s hieronder zie je dat de lens uitblinkt in het wegvagen van de achtergrond op f/2.8. Verminder het diafragma naar f/5.6 (equvalent aan f/8.0 lichtval), en ook dan is de bokeh nog onverminderd zacht. Tegelijkertijd is de lens haar en haar scherp. Logisch, want iedereen die op f/2.8 of f/5.6 schiet zal merken dat je op dat niveau met iedere high-end lens (zoals de 85mm GM, 135mm GM of de 105mm Sigma Art) net zo goed haarscherpe foto’s krijgt. Kortom, van de bokeh moeten we het hebben.

 

Enerzijds betaal je er een flink bedrag voor en anderzijds krijg je er een prime-lens voor terug die niet eens lichtsterk is. Sony probeert dit te compenseren met twee functies: macrofotografie en lens-stabilisatie. Met een 0.25x magnificatie is de lens niet bedoelt voor macro–fotografie, maar zoals je in de galerij hierboven ziet kan je er met een minimale scherpstelafstand van 57cm uitstekend natuurfoto’s mee maken. De stabilisatie helpt je om – vanuit de hand – op 1/10e te kunnen schieten.

Als ik de lens aan het eind kan samenvatten, dan is het een uitstekende all-round lens die je overdag, met goede belichting, kan inzetten voor natuur- en portretfotografie. Vergelijk je de lens met de 85mm f/1.4, 135mm f/1.8, de 105mm Sigma Art of de 90mm f/2,8 macro lens, dan vind ik het moeilijk om te zeggen dat je met deze lens een goede koop hebt. Het enige dat werkelijk magisch aan deze lens is, is het feit dat het de meest verfraaide bokeh kent van de hele Sony line-up tot vandaag de dag. Canon heeft in tussentijd de 85mm f/1.2 en T/2.2 STF uitgebracht; dat zijn twee identieke lenzen waarbij die laatste over hetzelfde STF filter beschikt. Het verschil kan je hier aanschouwen (2020, petapixel.com).

In deze review laat ik het formaat en de autofocus achterwege. Dit doe ik doordat ik geen objectieve mening kan geven doordat ik enerzijds handmatig scherpstel en anderzijds niet heel veel geef om twee- of driehonderd gram extra gewicht. Deze lens is licht, focust zeer snel (vergelijkbaar met de 50mm f/1.4 Zeiss en de 24-70mm Sigma f/2.8) en kan goed overweg met de functies van de A7RIII (denk aan eye tracking bijvoorbeeld).